تأمّلات نقّادانه در تقسیمات صفات الهی به «ثبوتی ـ سلبی» و «ذاتی ـ فعلی» و ارائه‌ی طرح تلفیقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش‌آموخته‌ی دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران

چکیده

از میان تقسیمات متنوّع اوصاف الهی، دو تقسیم ثنائی «ثبوتی ـ سلبی» و «ذاتی ـ فعلی» در آثار اندیشمندان امامیه، تبلور بیشتری داشته است. نگاه  اوّل که ریشه در آثار اهل سنّت دارد، بر یک تحلیل ساده­ی عقلی مبتنی است. این تقسیم از حیث مصداق­یابی واجد ابهاماتی است؛ از جمله تعداد و مصادیق هر دسته از صفات، ارجاع یکی از اقسام به دیگری و تسرّی آن از ذات به افعال الهی. امَا تقسیم «ذاتی ـ فعلی» بنابر منابع موجود، توسّط محدّثان امامیه طرح شده، هم ایشان در تبیین ملاک تمایز و مصادیق آن کوشیده­اند. تقسیم اخیر جامع صفات وجودی خداوند است و ظاهراً تنها نقطه­ ضعف آن، عدم شمول بر صفات تنزیهی ایزد یکتا است. بنابراین به نظر می­رسد، تلفیق دو تقسیم پیشین، رافع مجموع ایرادات یادشده باشد؛ چنان­که علّامه حسینی تهرانی، اوصاف الهی را به چهار دسته­ی «ثبوتیِ ذاتی»، «ثبوتیِ فعلی»، «سلبیِ ذاتی» و «سلبیِ فعلی» تقسیم کرده­ است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Some Critical Reflections on the Division of Divine Attributesinto “Positive-Negative” and “Essential-Active”

نویسنده [English]

  • mahmud Hedayatafza
PhD in Islamic Philosophy and Kalam, University of Tehran,
چکیده [English]

Among the various divisions of divine attributes, the dual divisions “positive-negative” and “essential-active” are emphasized in the works of Imami thinkers. The first division, rooted in Sunni works, is based on simple rational analysis, but this division is somehow ambiguous: it is not precisely obvious what the instantiations and the number of the two attributes, positive and negative are. The division “essential-active”, according to the available sources, was proposed by the Imami narrators. They tried to explain the criterion of the distinction and instances of it. This latter division is a comprehensive division of God's existential attributes, and its only weakness is the exclusion of the purifying attributes of God. Therefore, it seems that the combination of the two divisions solves the problem; Allameh Hashem Hosseini Tehrani divided divine attributes into four categories: “essentially positive”, “actively positive”, “essentially negative” and “actively negative”.

کلیدواژه‌ها [English]

  • The Attributes of God
  • Essential Attributes of God
  • Active Attributes of God
  • Positive Attributes of God
  • Negative Attributes of God
  • Hashem Hosseini Tehrani
[1]  قرآن کریم
[2] ابن­­بابویه، محمّدبن­علی (1398ق). التّوحید، تعلیقات: سیّد هاشم حسینی تهرانی، قم: جامعه­ی مدرّسین.
[3]ابن­بابویه، محمّدبن­­علی (1414ق). الإعتقادات، قم: المؤتمر العالمی للشّیخ المفید.
[4] أحسائی، احمد (1430ق.الف). «جواب شاه­زاده محمود میرزا»، در جوامع الکلم: ج2، صص507ـ526، بصره: مطبعة الغدیر.
[5] أحسائی، احمد (1430ق.ب). «جواب شیخ رمضان بن­ابراهیم»، در جوامع الکلم: ج1، صص153ـ171، بصره: مطبعة الغدیر.
[6] بحرانی، میثم بن ­علی (1406ق). قواعد المرام فی علم الکلام، قم: مکتبة آیت­اللّه المرعشی، چاپ دوم.
[7] جوادی آملی، عبداللّه (1383). توحید در قرآن، قم: مرکز نشر اسراء.
[8] حکیم تبریزی، رجب­علی (1385). «رساله­ی اثبات واجب»، در حکمت الهی در متون فارسی: صص151ـ160، گردآوری و تصحیح: عبداللّه نورانی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و دانشگاه تهران
[9] حسینی تهرانی، سیّد هاشم (1362). عقائد الإنسان، تهران: مفید.
[10] حسینی تهرانی، سیّد هاشم (1378). بوستان معرفت، مقدّمه و تصحیح: محمّدرضا کریمی، تهران: مفید.
[11] حسینی عربشاهی، أبوالفتح ابن­مخدوم (1365). مفتاح الباب، در الباب الحادی عشر مع شرحیه النّافع یوم الحشر و مفتاح الباب، مقدّمه و تحقیق: مهدی محقّق، تهران: مؤسسه­ی مطالعات اسلامی.
[12] حلّی، حسن ‌بن­یوسف (1365). الباب الحادی عشر، تهران: مؤسّسه­ی مطالعات اسلامی.
[13] حلّی، حسن ‌بن­یوسف (1413ق). کشف المراد فی شرح تجرید الإعتقاد، تصحیح و تعلیقات: حسن حسن‌زاده‌ی آملی، قم: مؤسّسة النّشر الإسلامی.
[14] سعیدی­مهر، محمّد (1394). آموزش کلام اسلامی، قم: کتاب طه.
[15] صلّابی، علی­محمّد (1390). توحید اسماء و صفات الهی، ترجمه­: فایق احمدی، نشر الکترونیکی: سایت عقیده .
[16] طالقانی، محمّدنعیما (1378). اصل الاصول، در مجموعه­ی منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران: ج3، صص445­-651، به تصحیح سیّدجلال­الدین آشتیانی، قم: دفتر نشر تبلیغات اسلامی. 
[17] طباطبایی، سیّد محمّدحسین (1362). نهایة الحکمة، قم: مؤسّسة النّشر الإسلامی. 
[18]  طوسی، خواجه نصیرالدّین (1407ق). تجرید الإعتقاد، تحقیق: حسینی جلالی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه­ی علمیه.
[19] طهرانی، شیخ عبّاس (1371). دین و وجدان، قم: اسماعیلیان.
[20] طیّب، سیّد عبدالحسین (1362). کلم الطیّب در تقریر عقائد اسلام، تهران: کتاب­خانه­ی اسلام.
[21] فاضل مقداد، ابن­عبداللّه السّیوری (1376). شرح باب حادی عشر، ترجمه و توضیحات: سیّد حسن مصطفوی، تهران: امیرکبیر.
[22] فاضل مقداد، ابن­عبداللّه السّیوری (1422ق). اللّوامع الإلهیه فی المباحث الکلامیه، تحقیق و تعلیقات: محمّدتقی قاضی طباطبایی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
[23] فیّاض لاهیجی، ملّاعبدالرزّاق (1383). گوهر مراد، مقدّمه: زین‌العابدین قربانی، تهران: نشر سایه.
[24] قاضی­سعید قمی، محمّد بن­­مفید (1381). شرح توحید صدوق، مقدّمه و تصحیح: نجف­قلی حبیبی، تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
[25] قزوینی، ملّاخلیل بن­غازی (1429ق). الشّافی فی شرح الکافی، مقدّمه و تصحیح: محمّدحسین درایتی، قم: دار الحدیث.
[26] کرمانی، محمّدکریم­خان (1381). الفطرة السّلیمة، مشهد: حسینیه­ی باقری.
[27] کریمی، محمّدرضا (1378). «مقدّمه بر بوستان معرفت»: صص7ـ33، تهران: منیر.
[28] کلینی، محمّد بن­یعقوب (1407ق). الکافی، تصحیح: علی‌اکبر غفّاری و محمّد آخوندی، تهران: دار الکتب الإسلامیّة.
[29] کمره­ای، محمّدباقر (1375). ترجمه­ی اصول الکافی، قم: اسوه.
[30] لاهیجی، میرزا حسن (1391). زواهر الحکم، ترجمه و توضیحات: سیّد حسین واعظی، تهران: مؤسّسه­ی پژوهشی حکمت و فلسفه­ی ایران.
[31] مازندرانی، محمّدصالح (1382ق). شرح الکافی (الاصول و الروضة)، تصحیح و تعلیقات: ابوالحسن شعرانی، تهران: دار الکتب الإسلامیة .
[32] مجلسی، محمّدباقر (1404ق). مرآة العقول فی شرح أخبار الرّسول، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
[33] مصباح یزدی، محمّدتقی (1391). آموزش فلسفه، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
[34] مظفّر، محمّدرضا (1382). فلسفه و کلام اسلامی، ترجمه‌: ابوالفضل محمودی و محمّد محمّدرضایی، قم: بوستان کتاب.
[35] ملّاصدرا، محمّد بن ­ابراهیم (1981م). الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیّة الأربعة، تعلیقات: ملّاهادی سبزواری و علّامه‌ی طباطبایی، بیروت: دار احیاء التّراث.
[36] ملّاصدرا، محمّد بن­ابراهیم (1383). شرح اصول الکافی، مقدّمه و تصحیح از محمّد خواجوی، تهران: مؤسّسه­ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[37] نراقی، ملّامهدی (1369). أنیس الموحّدین، مقدّمه: حسن حسن­زاده­ی آملی، تصحیح و تعلیقات: قاضی طباطبایی، تهران: الزهرا (س).
[38] نراقی، ملّامهدی (1381). اللّمعات العرشیه، کرج: عهد.