کثرت‌گرایی بیل و رستال؛ و وحدت‌گرایی حداقلی در مورد منطق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشگر پسادکتری، گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار فلسفه، گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

براساس دیدگاه کثرت‌گرایی در مورد منطق، چندین نظام درست از منطق وجود دارند. در بیشتر قرائت‌هایی که از این دیدگاه وجود دارد، نسبی‌باوری در مورد منطق پذیرفته شده و درستیِ یک نظام از منطق به‌نحوی وابسته به مؤلفه‌ای متمایز از آن نظام منطقی دانسته می‌شود. بیل و رستال اما مدعی ارائۀ تقریری از کثرت‌گرایی هستند که در یک زبان واحد ارائه شده و متضمن قبول نسبی‌باوری در مورد منطق نیست. در مقالۀ حاضر، برخی از مهم‌ترین انواع کثرت‌گرایی را معرفی کرده و نشان می‌دهیم که برخلاف ادعای بیل و رستال، کثرت‌گرایی ایشان اولاً نمی‌تواند در یک زبان واحد ارائه شود؛ ثانیاً متضمن قبول نوعی از نسبی‌باوری در مورد منطق است. بر اساس قبول این نتایج، تلاش می‌کنیم با معرفی دیدگاهی با عنوان «وحدت‌گرایی حداقلی» نشان دهیم که درصورتی‌که کسی بخواهد دیدگاه بیل و رستال را به‌عنوان یک دیدگاه قابل اعتنا در این حوزه در نظر بگیرد، لازم است وحدت‌گرایی حداقلی را بپذیرد.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Beall and Restall’s Logical Pluralism and Minimal Monism about Logic

نویسندگان [English]

  • Hamid Alaeinejad 1
  • Morteza Haj Hosseini 2
1 Postdoc Researcher, Department of Philosophy, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 Associate Professor of philosophy, Department of Philosophy, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

According to logical pluralism, there are several correct systems of logic. Most types of logical pluralism are based on the acceptance of logical relativism which means that the correctness of a system of logic depends entirely on distinct components of that system. Nevertheless, Beall and Restall claimed that they have proposed a kind of pluralism that is presented in a single language and does not entail accepting relativism. In this article, having introduced some of the most important types of logical pluralism, we tried to show that, contrary to Beall and Restall, their pluralism (i) cannot be presented in a single language; (ii) involves accepting a kind of relativism. Based on these results, we have tried to show that, by introducing a view titled “minimal monism”, if one wants to consider Beall and Restall pluralism as a credible perspective in this area, it is necessary for him to accept minimal monism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Beall and Restall
  • correct logic
  • monism
  • pluralism
  • relativism

مراجع

[1] Beall, J., Restall, G., (2000). “Logical Pluralism,” Australasian Journal of Philosophy, Vol. 78, pp. 475–49.
[2] ---------- (2001). “Defending logical pluralism,” in Logical Consequence: Rival Approaches Proceedings of the 1999 Conference of the Society of Exact Philosophy, Stanmore: Hermes, pp. 1–22.
[3] ---------- (2006). Logical Pluralism, Oxford: Oxford University Press.
[4] Black-Turner, Christopher, Russell, Gillian, (2018). “Logical Pluralism without the Normativity,” in Synthese, https://doi.org/10.1007/s11229-018-01939-3.
[5] Carnap, Rudolf, (1937). The Logical Syntax of Language, translated by: Amethe Smeaton, London: Kegan Paul.
[6] Cook, R., T., (2010). “Let a Thousand Flowers Bloom: A Tour of Logical Pluralism,” Philosophy Compass, Vol. 5/6, pp. 492-504.
[7] da Costa, N. C. A. (1997), Logique Classique et Non Classique: Essai sur les Fondements de la Logique, Paris: Masson.
[8] Field, Hartry, (2009). “Pluralism in logic,” The Review of Symbolic Logic, 2/2, pp. 342–359.
[9] Grattan-Guinness, Ivor, (1999). Are Other Logics Possible? MacColl’s Logic and Some English Reactions, 1905 –1912, Nordic Journal of Philosophical Logic, Vol. 3, No. 1, pp. 1–16.
[10] Griffiths, Owen, (2013). “Problems for Logical Pluralism,” History and Philosophy of Logic, Vol. 34, No. 2, pp. 170-182.
[11] Haack, Susan, (1978). Philosophy of Logics, London: Cambridge University Press.
[12] Hjortland, Ole Thomassen, (2013). “Logical Pluralism, Meaning-Variance, and VerbalDisputes,” Australasian Journal of Philosophy, Vol. 91, No. 2, pp. 355-373.
[13] MacFarlane, John, (2000). What Does It Mean To Say That Logic is Formal, PhD Thesis, University of Pittsburge.
[14] Priest, Graham, (2006). Doubt Truth to be a Liar, Oxford: Clarendon Press.
[15] Rahman, Shahid, Redmond, Juan, (2008). “Hugh MacColl and the Birth of Logical Pluralism,” in: Handbook of the History of Logic, Vol. 4: British Logic in the Nineteenth Century, Eds. Dov M. Gabbay and John Woods.
[16] Read, Stephen, (2006). “Monism: The One True Logic,” In D. de Vidi & T. Kenyon (eds.), A Logical Approach to Philosophy: Essays in Memory of Graham Solomon, Springer.
[17] Restall, Greg, (2002). “Carnap’s Tolerance, Meaning, and Logical Pluralism,” The Journal of Philosophy, Vol. 99, No. 8, pp. 426-443.
[18] Russell, Gillian, (2018). “Logical Nihilism: Could There Be No Logic?,” Philosophical Issues, Vol. 28, No. 1, pp. 308-324.
[19] ---------- (2019). “Logical Pluralism”, The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2019 Edition), Edward N. Zalta (ed.), forthcoming URL = <https://plato.stanford.edu/archives/spr2019/entries/logical-pluralism/>.
[20] Shapiro, Stewart, (2006). Vagueness in Context, Oxford: Clarendon Press.
[21] ---------- (2011). “Varieties of Pluralism and Relativism for Logic”, in A Companion to Relativism, Edited by Steven D. Hales, Blackwell Publishing, pp. 526-552.
[22] ---------- (2014). Varieties of Logic, London: Oxford University Press.
[23] Simard Smith, Paul, (2013).  Logic in Context: An essay on the contextual foundations of logical pluralism, PhD Thesis, Canada: University of Waterloo.
فلسفه و کلام اسلامی
دوره 52، شماره 2
بهمن 1398
صفحه 289-309

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار