منابع
[1]. ابن‌سینا (1383). الإشارات و التنبیهات، مع الشرح لنصیرالدین الطوسی و شرح الشرح لقطب‌الدین الرازی، نشر البلاغة، قم.
[2]. ابن‌خلّکان، أحمد بن محمد (1994). وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، ج 5، بتحقیق إحسان عباس، بیروت، دار صادر.
[3]. ابن‌العبری، أبوالفرج (1992). تاریخ مختصر الدول، بتحقیق أنطون صالحانی الیسوعی، دار الشرق، بیروت.
[4]. ابهری، اثیرالدین (؟). کشف الحقائق، مخطوط جاراللّه افندی، ش. 1436.
[5]. ــــــــــ (؟). ملخّص فی صناعة المجسطی، مخطوط کتابخانۀ ایاصوفیا، ش. 2583 مکرر.
[6]. التهانوی، محمدعلی (1996). کشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم، مکتبة لبنان ناشرون، بیروت.
[7]. جوینی، عطاملک (1385). تاریخ جهانگشا، به تصحیح محمّد قزوینی، سه جلدی، دنیای کتاب، تهران.
[8]. حاجی خلیفه (1941). کشف الظنون عن أسامی الکتب والفنون، مکتبة المثنی، بغداد.
[9]. حموی، یاقوت بن عبد الله (1995). معجم البلدان، 7 مجلّدات، دار صادر، بیروت.
[10]. خونجی، افضل‌الدین (1389). کشف الأسرار عن غوامض الأفکار، تقدیم و تحقیق: خالد الرویهب، مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران و مؤسسۀ مطالعات اسلامی دانشگاه آزاد برلین، تهران.
[11]. رازی، فخرالدین (1384). شرح الإشارات و التنبیهات، تصحیح علیرضا نجف‌زاده، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران.
[12]. الصفدی، صلاح الدین خلیل بن أیبک (2000). الوافی بالوفیات، بتحقیق: أحمد الأرناؤوط و ترکی مصطفى، دار إحیاء التراث، بیروت.
[13]. طوسی، نصیرالدین (1383). أجوبة المسائل النصیریّة، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی.
[14]. ــــــــــ ، شرح الإشارات و التنبیهات ← [1].
[15]. عظیمی، مهدی (1392). «میراث اثیری: حیات و کارنامۀ اثیرالدین ابهری»، تاریخ فلسفه (فصلنامۀ علمی‌ـ‌پژوهشی انجمن بین‌المللی تاریخ فلسفه)، شمارۀ 15.
[16]. ـــــــــ (1393). ماهیت منطق و منطق ماهیت، مجمع عالی حکمت اسلامی، قم.
[17]. القزوینی، زکریا بن محمد بن محمود (1960). آثار البلاد و أخبار العباد، دار صادر، بیروت.
[18]. موحّد، صمد (1373). «اثیرالدین ابهری»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج6، تهران.
[19]. Anawati, G. C. “Abharī, Athīr al-Dīn.” Encyclopedia Iranica. Vol. I, Fasc. 2, pp. 216-217.
[20]. Eichner, Heidrun (2012). “Al-Abharī, Athīr al-Dīn.” Encyclopaedia of Islam, THREE. Brill Online.
[21]. Rescher, N. (1964). The Development of Arabic Logic. Pittsburgh.
[22]. Sarioğlu, H. (2007). “Abharī: Athīr al-Dīn al-Maḍḍal ibn Umar ibn al- Mufaḍḍal al-amarqandī al-Abharī.” The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Thomas Hockey et al. (eds.), New York: Springer.
)