[1] پویمن، لوییس (1387). معرفت‌‌شناسی،ترجمه: رضا محمدزاده، تهران، دانشگاه امام صادق (ع).
[2] دهقانی‌نژاد، عباس (1395). معرفت شناسی گواهی از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی، پژوهشنامه فلسفه دین،تهران،شماره28، پاییز و زمستان95،صص69-82.
[3] دهقانی‌نژاد، عباس و جوادی، محسن(1397). ذهنیت گرایی از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی، ذهن، قم، شماره75، پاییز97، صص139-154.
[4] رازی، فخرالدین. (1359). المحصل، تهران، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل.
[5] زاگزبسکی، لیندا. (1392). معرفت‌‌شناسی، ترجمه: کاوه بهبهانی، تهران، نشر نی.
[6] زاهدی، محمدصادق (1383). عینیت اخلاقی در آراء قاضی عبدالجبار معتزلی و امام‌الحرمین جوینی، رهنمون، تهران، شماره 7و8، تابستان و بهار 83، صص33-52.
[7] سلطانی، حسین (1396). منابع معرفت از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی، تحقیقات کلامی، شماره 16، بهار 96، صص101-113.
[8] طوسی، خواجه نصیرالدین (1359). نقد المحصل. تهران، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل.
[9] فطورچی، پیروز (1381). پاسخ‌های محقق طوسی به شک‌گرایی، ذهن، شماره 11 و 12، زمستان 81، صص 83-120.
[10] قاضی عبدالجبار، ابی الحسن اسدآبادی، (بی‌تا) المغنی فی ابواب التوحید و العدل، بی‌جا، بی‌نا.
[11] قوام صفری، مهدی (1381) بیرون شدِ ابن سینا از شک‌گرایی، ذهن، شماره 11و12، زمستان 81، صص 63-82.
[12] کاپلستون، فردریک. (1375). تاریخ فلسفه، ترجمه: سیدجلال‌الدین مجتبوی، تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی و سروش.
[13] مارتین، رابرت. ام. (1394). معرفت‌‌شناسی، ترجمه: نسترن ظهیری، تهران: ققنوس.
[14] مور، جورج ادوارد. (1362). اخلاق، ترجمه: اسماعیل سعادت، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
[15] Hourani, George. F (1971) Islamic Rationalism, London, Clarendon press.
[16] Lemos, N. (2007). An Introduction to the Theory of Knowledge, New York, Cambridge University Press.
[17] Musgrave, A. (1993). common sense, science and skepticism, Cambridge, Cambridge University Press.
[18] Pollock, J. & Cruz, J. (1999). Contemporary theories of knowledge: Maryland, Row man & Littlefield Publishers.
)