[1] Arstila, V., & Pihlainen, K. (2009). The Causal Theory of Perception Revisited. Erkenn(70), 397–417.
[2] Broad, C. (1969). Religion, Philosophy and Psychical Research. (NY: Humanities Press).
[3] Grice, H. (1961). “The causal theory of perception” in: Proceedings of the Aristotalian Society, Supp. Vol. xxxv. Pp. 121-153.
[4] Gutting, G. (1982). Religious Belief and Religious Scepticism. (Notre Dame: University of Notre Dame Press).
[5] Jordon, J. (1994, February). "Religious experience and naturalistic explanations" in: , 1994, Volume 33, Issue 1,. Sophia, 33(1), 58-73.
[6] Russell, B. (1927). Tht Analysis of Matter. London: F.R.S.
[7] Swinburne, R. (2004). The Exidtence of God (2nd ed.). Oxford: Clarendon Press.
[8] Swinburne, R. (2004). The Existence of God. Oxford: Oxford University Press,.
[9] Wainwright, W. (1999). Philosophy of Religion (2nd ed.). New York: Wadsworth.
[10] ابن عربی، م. چاپ مکرر [بی‌تا]. الفتوحات المکیۀ. بیروت: دار صادر.
[11] آلستون، و. (1379) و (1380). «آیا اعتقاد دینی معقول است؟»ترجمۀ نرجس جواندل، نقد و نظر، شماره‌های 25 و 25، صص82-100.
[12] دیویس، ک. (1391). ارزش معرفت‌شناختی تجربۀ دینی، ترجمۀ علی شیروانی و حسینعلی شیدان‌شید.، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[13] شیرازی، ص. (1380). الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیة. تحقیق: م. محمدی، تهران: بنیاد حکمت.
[14] کشفی، ع.، (1391)، «بررسی دیدگاه ویلیام رو در باب حجیت معرفت‌شناختی تجربۀ دینی»، اندیشه دینی، شمارۀ 42، صص 1-14.
[15] کلینی، م. (1363). الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
[16] نصیری، م. (1392). «بررسی ادله معتقدان به حجیت معرفت‌شناختی تجربۀ دینی»، اندیشۀ نوین دینی،شمارۀ 35، صص45-62.
[17] نصیری، م. (1393).. «حجیت معرفت‌شناختی تجربۀ دینی، نزاع آنتونی کنی و جف جوردن»، جستارهای فلسفۀ دین، سال 3، شمارۀ 1. صص 127-141.
)