TY - JOUR ID - 31936 TI - مقسم تصور و تصدیق از منظر معرفتشناسی نوصدرایی JO - فلسفه و کلام اسلامی JA - JITP LA - fa SN - 2008-9422 AU - خسروپناه, عبدالحسین AU - عاشوری, مهدی AD - دانشیار مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران AD - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد پیام نور تهران Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 46 IS - 1 SP - 55 EP - 77 KW - تصور KW - معرفت تصوری KW - تصدیق KW - معرفت تصدیقی KW - معرفت شناسی KW - نوصدرایی DO - 10.22059/jitp.2013.31936 N2 - تفکیک «تصور» و «تصدیق» از تمایزهای اصلی است که متقدمین در منطق و متأخرین در معرفت­شناسی از آن بهره برده­اند، هر دو گروه مقسم این دو را «علم حصولی» می‌دانند، این تقسیم در «معرفت­شناسی نوصدرایی» برای اقسام معرفت به کار رفته است، اما نمی­توان «تصدیق» را در اصطلاح معرفت­شناسی بنا بر تعریف فلسفۀ اسلامی «علم­حصولی» دانست. این تحقیق با مرور ادبیات فیلسوفان مسلمان به ویژه نوصدراییان، مدعی است که تفکیک تصور و تصدیقْ هستی­شناختی، و «علم حصولی» به عنوان مقسمْ «هستی علمی» است. اما استعمال «تصدیق» در منطق و معرفت­شناسی مساوق با «قضیه» می­باشد، نه یک «هستی علمی»­ که در عین بساطت خارجی در تحلیل عقلی دو مفهوم «حکایت» و «حکم» از آن انتزاع می­شود. «تصدیق» در منطق به معنای «اذعان به صدق قضیه» و در معرفت­شناسی به معنای «معرفت به تحقق یا عدم تحقق یک امر» است. پیشنهاد می­شود برای امور متناظر با «تصور» و «تصدیق» در معرفت­شناسی از «معرفت تصوری» و «معرفت تصدیقی» استفاده ­شود. UR - https://jitp.ut.ac.ir/article_31936.html L1 - https://jitp.ut.ac.ir/article_31936_78283ccab5c9a60e46cdb0aaf00a87f4.pdf ER -