%0 Journal Article %T توحید صفاتی و بساطت ذات واجب تعالی از دیدگاه علامه طباطبایی %J فلسفه و کلام اسلامی %I دانشگاه تهران %Z 2008-9422 %A کمالی سبزواری, سید شهریار %A سعیدی مهر, محمد %D 2017 %\ 10/23/2017 %V 50 %N 2 %P 301-313 %! توحید صفاتی و بساطت ذات واجب تعالی از دیدگاه علامه طباطبایی %K توحید صفاتی %K حمل حقیقه و رقیقه %K علامه طباطبایی %K نظریۀ عینیت %R 10.22059/jitp.2017.214048.522887 %X حکما، به ویژه صدرالمتألهین، بر نظریۀ «تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب تعالی» تأکید می­کنند. این در حالی است که عرفا حمل صفات واجب را متأخر از مقام ذات دانسته و ذات واجب را مقام «لا اسم له و لا رسم له» می­دانند. علامه طباطبایی در کتاب نهایة الحکمة قول به تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب را پذیرفته است، در حالی که در تفسیر المیزان، مهرتابان و رسائل توحیدیه قائل به نفی کثرت مفهومی از مقام ذات و تأخر صفات واجب از مقام ذات گردیده است. ما در این مقاله نشان خواهیم داد که لازمۀ نظریۀ «تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب تعالی» ترکیب واجب تعالی از وجود و عدم خواهد بود و نظر صحیح در این باب همان «نفی کثرت مفهومی صفات در مقام ذات، و تأخر صفات واجب از مقام ذات» است. و در انتها نیز با استفاده از حمل حقیقه و رقیقه و تمایز آن با حمل شایع، وجه جمعی برای سازگاری هر دو نظر علامه طباطبایی در نهایة الحکمة و تفسیر المیزان پیشنهاد خواهیم نمود.  %U https://jitp.ut.ac.ir/article_63730_b0fcb9d1f60854c53e71d9068c493122.pdf